Tijdens zijn tijd als trainer van ADO Den Haag schreef André Wetzel geregeld een column.
In deze rubriek zijn al deze columns terug te bekijken.

In deze rubriek wordt ook de mogelijkheid geboden om André Wetzel een voetbalgeoriënteerde vraag te stellen waarvan u altijd al het antwoord hebt willen weten. U kunt uw vraag in een e-mail richten aan info@andrewetzel.nl .


Columns tijdens verblijf Arabische Emiraten 

Update maart 2011

De temperatuur loopt al zo hoog op dat het normale patroon voor de Emiraten weer zijn aanvang neemt. Zo snel mogelijk vanuit een gebouw naar de auto of taxi of andersom waardoor je weer snel onder invloed van de airco komt.
Dat betekent ook als je naar binnen gaat weer een jasje of vest aan omdat het fris is en als je naar buiten gaat precies andersom. Voor mij is de temperatuur ideaal omdat ik het heerlijk vind zo tussen de 30 en 40 graden. Overigens niet te vergelijken met de warmte in de nederlandse strand dagen. Dan is vaak 30 graden al moeilijk te behappen.
Na april wordt het serieus zomer 40+ en dan is het wel lekker dat ik een maand weg kan naar de Haagse kust. Ik hoop zo rond 20 juni thuis te zijn en als ik dan rond 20 juli weer ga neem ik het gezin een maand mee naar de Emiraten. Even het familie gevoel bijtanken dat heb ik wel verdiend.
Over 2 /3 weken komt Josien met de kids de mei vakantie hier door brengen als het allemaal zo rustig is als nu in Oman gaan we een paar dagen naar Muscat om de primitieve arabische cultuur op te snuiven.
Hier geen revolutie en dat gaat ook niet gebeuren. Natuurlijk is het geen democratie maar een Koninkrijk zoals wij dat kenden in en vlak na de middeleeuwen. De sheikh is niet alleen koning maar ook president en eigenaar van het land. Ook in de religie speelt de koninklijke familie een leidende rol.
Het verschil met bijvoorbeeld Saoedi Arabie is dat men extreem goed zorgt voor de lokale bevolking. Een verzoek aan de Sheikh om een baan of een gratis woning wordt bijna altijd gehonoreerd en educatie en medische zorg is niet alleen beschikbaar maar wordt ook zeer gestimuleerd. Het blijft mij wel tegen de borst stuiten dat men is overgeleverd aan willekeur maar dat zien ze hier anders. De fout die ik 6 jaar geleden heb gemaakt door te vertellen dat ik geen geloof aanhang maak ik niet weer. Het onbegrip dat dan losbarst wil ik niet weer meemaken. Vragen als “ En hoe denk je dan dat deze boom hier is gekomen” wil ik niet meer hoeven te beantwoorden. Als ze doorvragen ben ik een humanist dan zijn ze weer tevreden. Ondertussen raak ik steeds meer gewend en loopt het op de club op rolletjes. Deze week oganiseren we een internationaal toernooi onder 18 met bijv. Manchester City /Valencia en de nationale ploegen van Quatar, Tunesie en de UAE. Het eerste staat er weer beter voor na winst 5-1 en verlies van de concurrent. De voorsprong bedraagt nu 10 punten. Deze Technisch Directeur kan straks een een legendarisch kampioenschap bijschrijven en een gloednieuwe, hypermoderne Academy openen.
Zo dat was het sociaal wenselijk gedeelte... want iedereen die mij kent weet dat ik het moeilijk vind om soms mijn gezin, familie en vrienden weken niet te zien. Als in de avond in de slaapkamer het licht uit gaat en ben je gewoon alleen. Vanmorgen stond ik voor het eerst op in een slechte bui...Boris en Bente zijn jarig vlak voor en vlak na dat ze 2 weken bij mij zijn dus ben ik er niet bij.
Maar goed ik weet wat ik wil en maak mijn keuzes altijd bewust en weloverwogen.
Uiteindelijk zullen vooral zij profiteren van mijn verblijf hier. En wat Josien betreft reken ik op jullie en van wat ik erover mee krijg verveelt ze zich niet.

Andre

Update februari

Mijn nieuwe technisch plan is klaar en ik heb het aan de heren gepresenteerd.
Regelmatig had ik de indruk, dat ik over de hoofden van de toehoorders heen sprak. Toch was er een aantal, dat wel degelijk door had, wat ik bedoelde. Uit de vragen die ze stelden, bleek, dat ze wel degelijk begrip hadden voor mijn visie. Met de trainers heb ik nu allemaal meerdere gesprekken gevoerd over hun functioneren en dat is erg moeilijk binnen deze cultuur. Ze trekken alles in het persoonlijke en zijn te snel in hun eer en trots aangetast. Omzichtig manoevreren dus om toch alles te kunnen zeggen, wat ik wil. Ik ben hier voor jou en dus niet tegen je, was een zin die ik vaak moest hanteren. Ze beter maken, doe ik vooral op het veld. Maar ook daar moet je oppassen voor gezichtsverlies ten opzichte van de spelers. Gelukkig groeit het contact met Braga (coach eerste) en zijn staf de laatste tijd en heb ik hem van argwaan kunnen ontdoen.
Met de arbeidsfysioloog heb ik zelfs een vriendschappelijke band gekregen, een intelligente jonge Braziliaan, die weet waar hij over praat.
Deze maand lijkt korter en is dat ook, omdat ik op 24 februari naar huis ben gegaan. Josien was de 26e jarig en vervolgens zijn we met de kinderen een week op wintersport geweest.
Het is onrustig in alle landen om ons heen maar niet in de Emiraten. Het is ook moeilijk voor te stellen, dat hier onvrede zou zijn, bij de Emirati zelf althans. Ik zie ze al al samenkomen op de Corniche Boulevard in hun Porsche of Bentley en allemaal woedend zwaaien met hun Rolex.
In Oman is het wel aan het rommelen. Zien of we eind april nog naar Muscat kunnen voor een paar dagen met het hele gezin.
Het eerste team blijft goed gaan, ze staan 7 punten los van de concurrentie. Ik denk, dat we in mijn eerste jaar hier al kampioen worden.
Gelukkig gaat het ook met ADO heel goed. Toch goed, dat het team, dat ik destijds heb samengesteld, zich zo goed ontwikkelt. Vooral over Toornstra (2 weken voor mijn vertrek vastgelegd) en Verhoek (aanbieding gedaan tegen de zin van de Raad van Commissarissen) ben ik erg tevreden. Het is wel zo, dat de drie huurlingen de club de laatste stap hebben doen maken. Dat hebben de nu verantwoordelijken goed gedaan. Daar schuilt meteen ook het gevaar voor de toekomst. Ik hoop, dat ze een koopoptie hebben afgesproken voor de spits toen ze hem huurden, anders vrees ik, dat hij onbetaalbaar is. Genoeg over voetbal. Bente heeft boven verwachting van de school gescoord op de CITO toets en daar zijn we natuurlijk blij mee. En zoals al gezegd, waren we natuurlijk 8 dagen in de Alpen. Heerlijk met zijn allen op de latten gestaan en veel geknuffeld. Boris gaat als zijn vader naar beneden, niet mooi, maar vooral hard en Bente is een talentvolle snowboardbabe geworden. Josien en ik gaan vooral van koffie naar lunch naar borrel.
Bij terugkomst bleek mijn huis schoongemaakt, mijn auto gerepareerd, maar ook mijn telefoon afgesloten. Toen ik vroeg waarom, bleek de rekening niet betaald te zijn. Op het moment, dat ze erachter kwamen, dat ze geen rekening hadden gestuurd, volgden duizend excuses. Erger je niet verwonder je slechts.... steeds weer komt die levenshouding mij van pas.
Nu weer 6 weken alleen, maar er is veel werk te doen. In de periode tot eind augustus zijn we veel bij elkaar en ben ik niet langer dan maximaal vier weken alleen in toch nu al weer meer dan 30 graden. Gisteren heb ik weer lekker olijfbrood met tonijn en rucola gegeten bij Jones the Grocer. Een heerlijke lunch met verse sinaasappelsap voor 30 Dirham (delen door 5).
 
Groet, 
André

Abu Dhabi, januari 2011

De tweede maand in de Emiraten alweer, zonder Josien en de kinderen. Tot 25 februari, dan vlieg ik naar huis om vervolgens met het hele gezin naar Salzburg te vliegen. Lekker een weekje op de latten en relaxen. Alles in het huis is nu voor elkaar en mijn ouders zijn er nu. Als vorsten liggen ze in hun logeerkamer met eigen badkamer. De Indiër die alles heeft opgehangen hebben we 400 dirham gegeven (delen door 5), maar dat bleek later veel te veel te zijn geweest. Ach, ik zie het maar als onwikkelingshulp. Dit komt tenminste aan.
Mijn parkeerplaats onder het gebouw is erg klein. Aan beide kanten ongeveer 30 centimeter en dan ook aan beide kanten een muur. Om de deur open te krijgen heb ik minstens 50 centimeter nodig. 10 Centimeter over, dus dat is iedere keer een uitdaging en enige schade aan mijn nieuwe Murano bleek onvermijdelijk. Ik ben met ADO akkoord over deelname aan hun Internationale Toernooi O19 eind mei. Dat is weer een extra tripje van een week naar Den Haag.
8 Januari waren Josien en ik (Oscars Scheveningenboulevard) 12.5 jaar getrouwd. Omdat wij nooit iets doen aan dit soort dingen, kon ik Josien verassen met een bosje bloemen. Dat was extra punten scoren, maar wel een beetje vals.
Gisteren ben ik in Dubai geweest om bij ADIDAS te bestellen voor de hele club; 2.000.000 dirhams. Wat een oplichters, maar dat geldt voor alle sportkledingleveranciers. Betere contracten afsluiten en boetes opnemen voor te laat leveren, is een must. Wel, ik was toch in Dubai, dus de Burj Khalifa bekeken en rond gewandeld in de omgeving. Ik ben niet snel onder de indruk, maar dit is echt indrukwekkend. Wat een schitterend gebouw. Ik kan deze maand ook naar Oman voor een paar dagen. Ik wil heel graag Muscat zien en verheug me daar dus op. Misschien is het leuker om samen met het gezin te gaan. Ik denk dat josien dat liever heeft. Samen de ervaring delen. Hoewel, als ik al geweest ben dan weet ik de weg reeds en dat is ook een voordeel. Pragmatische mannenpraat? Ik laat het maar aan haar over.
Volledig uit mijn dak gegaan bij de Barclays bank. Die houden gewoon 0.5 procent van mijn salaris in, omdat ze de euro moeten kopen bij de Europese bank in Duitsland. Dat heb ik natuurlijk Al Jazeera laten betalen. Ik moet tenslotte ontvangen wat in mijn contract staat. Mijn contract is in euro’s opgemaakt. Als ik vervolgens geld wil opnemen, willen ze weer 0.5 procent inhouden, omdat ze het zogenaamd voor mij, de client, moeten kopen. Dievenbende. Mij iets laten kopen, waarvoor mijn werkgever al een keer betaald heeft. Een keer dreigen met sluiten van de rekeningen was genoeg. Ik betaal niets meer en zelfs de werkgever hoeft het niet meer te kopen.
Tenslotte in de woestijn gereden met mijn auto. Wat lucht uit de banden en dan scheuren over de hoge zandduinen. Ik vond het geweldig tot ik er één op zijn kop zag liggen. De echte woestijn is prachtig met een beetje rode gloed erover. Ik voelde me een beetje André of Arabia. Je weet wel 1600 voorstellingen in Euro Cinema. Die was voor iedereen boven de 50.

André.

Abu Dhabi, december 2010

De eerste maand  hier in de Emiraten verliep nogal hectisch.Logisch ook als je begint aan een nieuwe klus als TD van een grote club.Vooral omdat je tevens bezig bent om je in de nieuwe omgeving te nestelen.Een huis,telefoon en auto uitzoeken of vinden, je rijbewijs, verblijfsvergunning, identiteisbewijs  regelen en dan ook nog je ziektekosten, huistelefoon en internetaansluiting voor elkaar krijgen bij mensen die gebrekkig Engels spreken, is soms best lastig.Maar wat vooral veel energie kost is het inrichten van een werkruimte. Normaal natuurlijk geen probleem maar als je onderkomen tijdelijk is en je er bovendien nog om de zoveel dagen uit moet omdat de FIFA het stadion opeist voor de World Cup wedstrijden dan wordt het nogal rommelig.Dat het tijdelijk is vind ik prima omdat ik de baan vooral heb genomen omdat ik de gang naar een geheel nieuwe accommodatie kan sturen en begeleiden. Dat zal voor alles en iedereen een enorme stimulans zijn. Een gloed nieuwe, hyper moderne omgeving met prachtige (5) velden en alles erop en eraan. De school waar de spelers naar toe gaan op het complex, waardoor ochtendtrainingen mogelijk worden. Een hotel een restaurant en nog veel meer faciliteiten die voorwaarden scheppen die niet vergelijkbaar zijn met bijvoorbeeld de Aftrap in het Zuiderpark.Het eerste team gaat aan de leiding in de League. Je moet er niet aan denken wat er losbarst als Al Jazeera voor het eerst in haar geschiedenis kampioen wordt van UAE.Er zijn mij al minstens 30 spelers aangeboden door vooral makelaars waarvan ik tijdens mijn periode zonder club niets van heb gehoord. We hebben al het maximale aantal buitenlanders dus dat is lekker rustig.Het leven hier en ook het klimaat bevalt weer prima. Nu in de winter soms in de avond iets met lange mouwen aan en de dames een vestje. Maar overdag tussen 22 en 26 graden en altijd de zon. Goede restaurants, uitgaansgelegenheden en overdekte winkelcentra zo groot dat je er uren kunt rondhangen.Met de voetbaldetails zal ik jullie niet vermoeien. Er is genoeg werk te doen …laten we het daar maar op houden.                                                                                  19 December kwamen Josien en de kinderen aan en ze zijn gisteren 3 januari weer vertrokken. Het was heerlijk om weer met zijn vieren te zijn. Met oud en nieuw naar de televisie gekeken (dat zijn van die momentjes) naar het vuurwerk op de Burj Khalifa. Alles moet hier altijd het grootst, het hoogst en het mooist. Minderwaardigheidscomplex is mijn analyse. Ik besef goed dat nu de langste periode van gescheiden leven van mijn familie en vrienden aanbreekt. Ik ga jullie allemaal missen maar ben een flinke knul. Pas 25 februari gaan we skiën en zijn we weer 10 dagen samen. Gelukkig komen ook pa en ma nog langs eind januari en daar verheug ik me ook op.Iedereen een fantastisch en gezond 2011. Eind januari komt er weer een update vanuit Abu Dhabi. De temperatuur loopt dan alweer op richting 30 graden.

André

Columns tijdens het WK 2010 Zuid-Afrika


De beste wedstrijd van Oranje moet nog komen.
Complimenten en euforie in het hele land over de prestaties van Oranje. En zeer terecht lijkt mij, gezien ook weer het resultaat van dinsdagavond. Na 32 jaar weer een finale spelen is een prachtige prestatie. En kijk eens verder dan alleen voetbal. Denk eens aan de PR waarde voor ons kleine landje en naar de impuls voor onze economie. Sport is 'Big Business' geworden.
We zagen helaas twee invallers die worstelden met het niveau, maar ook een in vorm groeiende Van Persie. Iedereen fit en niemand meer geschorst als we ons opmaken voor het laatste duel. Of het nu mijn favoriete vakantieland Spanje wordt of onze sympatieke buurland Duitsland, dat maakt niet uit.
Beide landen zijn zo goed dat Oranje de beste wedstrijd tot nu toe moet spelen om te winnen en wereldkampioen te worden. Toch hebben we dit keer meer kans tegen eindelijk geen organiserend land.
Precies, we spelen op neutraal terrein en staan met beide benen op de grond. Een doelpunt van Van Persie, ik droom ervan elke nacht tot zondag.
 

Robben maakt het verschil.
Weer een overwinning van Oranje en dus plaatsing voor de kwart finales op het WK.
Het Nederlands elftal speelde degelijk en de overwinning was terecht en regelmatig.
Die regelmaat zou mij gerust moeten stellen maar dat doet het echter juist niet.
Het elftal is degelijk en speelt goed zonder uitzonderlijk te zijn.
Met uitzonderlijk bedoel ik de verdedigers van Brazilië, het middenveld van Spanje en de aanvalsktacht van duitsland en Argentinië.
Uitzonderlijke kwaliteit is wat we nodig hebben om de halve finale te bereiken en dus te winnen van Brazilië.
Die kwaliteit hebben we slechts bij vlagen gezien in de laatste wedstrijden. Maar laten we positief denken....
Soms is een grote tegenstander nodig om los te maken wat Sneijder, Van Persie en Robben in potentie meedragen
Dit is het moment om te bewijzen dat we er allemaal terecht in geloven. Ik kan niet wachten tot vrijdagmiddag en verwacht dat er nu een paar opstaan. In de laatste wedstrijd heeft Robben laten zien hoe het moet, Tegen Slowakije maakte Robben het verschil. Wie volgt??


Honda en zijn vrienden niet goed genoeg.
Keisuke Honda was met zijn vrienden niet in staat om het Nederlands elftal van de winst af te houden.
De Japanse sterspeler die als middenvelder in de spits moet spelen van zijn coach is niet gevaarlijk geweest. Oranje speelde dominant en controleerde de wedstrijd waarin het doelpunt van Sneijder ons 3 punten en plaatsing opleverde. 
Toch maak ik me zorgen over het spel van Oranje. Het ontbreken van diepte aan de linkerkant maakt het team steeds te eenzijdig.
Nog belangrijker is dat de speelwijze de tegenstander in staat stelt veel spelers te groeperen in het centrum van de verdediging. Daardoor is het onnodig druk en dus lastig aan de bal komen voor Sneijder en vooral Van Persie.
Wat wij willen is dat zij Oranje op sleeptouw nemen. Ik pleit ervoor om ze daartoe de ruimte te bieden. Bezetten dus die linkerkant. Het maakt niet uit door wie, zolang het iemand is met de wapens die bij die positie horen.
En dan straks, over ruim een week Robben erbij op rechts.......liefst tegen Italië......
Dan weten we of we er echt bij horen.


Droomstart voor de Coach van Oranje.
Natuurlijk vonden wij het allemaal niet zo goed wat er tegen de Denen in de eerste helft gebeurde. Als Hagenaars zijn we trots op de uitstekende invalbeurt van onze vriend Elia. De voorsprong meteen in het begin van de eerste helft was natuurlijk een geschenk uit de voetbalhemel. Echt beter ging het echter pas vanaf het moment dat de linkerflank werkelijk bezet werd.
Toch vind ik dit voor Oranje een droomstart.

Het resultaat is namelijk uitstekend. De ploeg is wakker, ontevreden en dus hongerig. Want er is nog het één en ander voor verbetering vatbaar. Kijken hoe Bert van Marwijk hier mee omgaat met het oog op de volgende wedstrijd. Mijn mening is dat je spelers in hun kwaliteit moet laten spelen. De kwaliteit van Van der Vaart is enorm, maar ligt op de as van het veld.

Andre. 16 juni 2010



Columns uit de tijd van ADO Den Haag:

Column 1 Midden Noord het hart op de juiste plaats

De steun die mijn ploeg krijgt van de toeschouwers tijdens wedstrijden was in de laatste thuiswedstrijd hartverwarmend. De fanatieke supporters achter het doel aan de overzijde van de eretribune zijn veruit het meest luidruchtig.
Maar natuurlijk is er ook de steun van de mensen die relatief veel geld betalen om op bijvoorbeeld de business tribune te zitten. Ook die steun is van groot belang. Persoonlijk vind ik het nog wel eens storend als we als ploeg minder waardering lijken te hebben voor deze supporters. Ook deze altijd goed bezette tribune verdient onze dank, bijvoorbeeld na de wedstrijd.
Daar waar deze mensen in luxe van een hapje en een drankje kunnen genieten in mooi ingerichte ruimten moesten de overigen tot voor kort genoegen nemen met … eigenlijk niets.
Daarom vond ik het leuk om te zien dat ook deze supporters nu een plek hebben om na te praten over de net gespeelde wedstrijd en ook voor hen de ruimte is gemaakt om wat te drinken. Wat is er mooier dan de vreugde over een overwinning nog een paar uurtjes vast te houden en samen te delen. En natuurlijk sturen we dan een paar spelers om de mensen ook persoonlijk te bedanken. Mark van der Kallen en ook ondergetekende zijn ook even langs geweest en dat hebben we geweten. Wat een ontvangst en wat een geestdrift.
Deze mensen hebben een groen geel hart en wat belangrijker is … het zit op de juiste plaats.
De verantwoordelijkheid om die emoties op een juiste wijze te blijven uiten ligt in de eerste plaats bij deze supporters zelf. Maar ook mijn spelers hebben de belangrijke taak om met hun gedrag een voorbeeld functie in te vullen. Immers alles wat wij doen straalt af naar de omgeving en dat zijn in dit geval onze supporters. Niet alleen het hart maar ook de hersens op de goede plaats die verantwoordelijkheid is zwaar, maar ik vind dat je dat van elkaar moet eisen en … roep een ieder op om eraan mee te doen ons imago in voetballand op te poetsen.

André Wetzel

Column 2

Het kan verkeren in de voetballerij, zo onderstrepen de laatste weken maar weer eens. Na de voorbereiding met ADO Den Haag liep ik rond met enorme wallen onder mijn ogen. Het aantrekken van spelers verliep moeizaam, ik was niet tevreden over de instelling van een aantal jongens en maakte me oprecht zorgen over mijn elftal. Maar zie: na twee speelronden staan we bovenaan in de Eredivisie en het is niet eens onverdiend. Tegen Sparta liet het voetbal nog te wensen over, maar tegen AZ waren we bij vlagen echt fantastisch.
Louis van Gaal zei na afloop dat AZ sinds tijden niet zo goed had gespeeld en dat zei hij niet onterecht. Maar wij waren nog beter. Het eerste kwartier hadden we het nog moeilijk, daarna namen wij het initiatief. De rode kaart voor Brett Holman viel voor ons natuurlijk op het juiste moment, vlak voor rust. Daardoor had ik de kans de organisatie goed neer te zetten voor de tweede helft. Na de pauze heb ik echt zitten genieten op de bank. Neem alleen al de doelpunten die we maakten, stuk voor stuk prachtig. Niemand had deze start verwacht, ook ik niet. Je moet als trainer ook een beetje geluk hebben. Zo moet je maar afwachten hoe een jongen als Fabio Caracciolo, die we zó uit de Eerste Divisie hebben geplukt, het op een hoger niveau oppakt.
Maar hij speelt direct alsof hij hier al jaren rondloopt. Ook de andere nieuwelingen doen het goed en een jong talent als Leroy Resodihardjo verrast iedereen met zijn uitstekende spel. Daarnaast hebben we in de as van het elftal spelers die zich niet alleen onderscheiden met hun ervaring, maar ook met hun fysieke kwaliteiten. Richard Knopper is daar een exponent van. Eerder had hij het moeilijk bij ADO, hij kon zijn stempel niet drukken op de ploeg. Maar ik geef hem vertrouwen en laat hem doen waar hij goed in is, dat betaalt zich nu terug.
De reacties na de wedstrijd tegen AZ waren hartverwarmend. Het mooiste was nog toen ik na afloop een kijkje nam in ons supportershome, waar al die zogenaamde zware jongens van Midden-Noord waren verzameld. Ze waren door het dolle heen. Ze tilden me op, bedolven me onder het bier en kleedden me uit.
Fantastisch! In de hele stad proef ik nu een enorm gevoel van vreugde. Dat was er al na de overwinning op Sparta, maar sinds zaterdag zijn alle remmen los. Iedereen leeft met ons mee. Als ik over straat wandel, word ik overal aangeklampt en gecomplimenteerd. De mensen zijn weer trots op hun club. Mensen die eerst sceptisch waren, zijn nu alsnog op jacht naar een seizoenkaart. Zelf beleef ik alles nu nog intenser dan de afgelopen twee jaar bij VVV. In Venlo heb ik ook altijd met heel veel plezier gewerkt. Maar nu zit ik in míjn stad, bij míjn club. Hier ligt mijn hart. Ik ben niet alleen blij voor mezelf en mijn elftal, maar ook - al klinkt dat misschien wat hoogdravend - voor de hele Haagse gemeenschap. Deze stad heeft zó lang gewacht op nieuw succes.
Maar we moeten nu wel waken voor tevredenheid. Dit is een droomstart, maar meer ook niet. Zondag gaan we naar De Graafschap, voor ons een lastigere tegenstander dan AZ. Dat wordt echt degradatievoetbal, tegen een ploeg die heel compact speelt. En onze komende tegenstanders gaan ons nu ook anders benaderen. We spelen tegen ADO, oppassen geblazen. Bij VVV liet ik me afgelopen seizoen verleiden om de doelstelling voorzichtig aan te scherpen, die fout maak ik geen tweede keer. Die veilige vijftiende plaats blijft voor ons het enige doel, nog 32 wedstrijden lang.¹ André Wetzel is hoofdtrainer van ADO Den Haag

André Wetzel

Column 3

Het ligt voor de hand om na de eerste zes wedstrijden, waaruit tien punten werden gehaald, het verwachtingspatroon bij te stellen. Een plaats in het linker rijtje en boven een aantal top ploegen wekt bij veel mensen verwachtingen die niet altijd realistisch zijn. Daarom houd ik vast aan mijn eigen oordeel dat gebaseerd is op hetgeen ik elke dag op de training zie. De doelstelling blijft wat mij betreft handhaving en liefst zonder na competitie. Dat betekent echter niet dat we niet de ambitie hebben om meer te bereiken. Die ambitie hebben wij altijd en overal. Het uiterste uit jezelf en de groep halen is waar je als coach naar streeft. Ook op de lange termijn willen we met de club graag stappen maken en doorgroeien tot een stabiele middenmoter. Plannen maken voor de toekomst en beleid maken op basis van een gezonde visie, moet resulteren in een beter niveau en stabiliteit. Eerst zorgen voor handhaving op het hoogste platvorm in voetballand. Dat vind ik een realistische doelstelling voor de korte termijn. We kunnen vooruit denken wat we willen maar het hier en nu is wat telt in de sport.
Er is geen lange termijn zonder korte termijn.

André Wetzel

Column 4 Drie keer thuis

Er wordt de laatste dagen, na de nederlaag bij Vitesse, veel over gesproken; ADO Den Haag is thuis veel beter dan uit. Op de wedstrijd in Rotterdam tegen Sparta na, hebben we het uit inderdaad niet goed gedaan.
De punten die wij tot nu toe uit hebben gehaald zijn die bij Sparta en dat is gewoon over vier uitwedstrijden gerekend te weinig. De verbetenheid en agressiviteit, die wij in de thuiswedstrijden wel brengen, komt dan niet écht naar boven bij onze jongens. En zonder die twee kwaliteiten zijn we een heel matige ploeg, dat was in Arnhem te zien. Je moet er volop in, want anders verlies je overal uit, ook bij Vitesse en ook bij De Graafschap en ook bij Heracles!
Daarom is het des te mooier dat we nu drie keer achter elkaar thuis spelen. Want in eigen huis komt het beste in eenieder naar boven, dat is te zien geweest. ‘Passie wordt alleen niet geadministreerd’, waren de mooie van Chris van Nijnatten in AD Sportwereld na de wedstrijd tegen PSV. De passie en strijd die vorige week dinsdag getoond werd, zorgt ervoor dat geen enkele club graag naar het ADO Den Haag Stadion afreist.
De druk neemt iedere week toe als je niet wint. Ik vind dat we de ingezette weg in uitwedstrijden om moeten gaan buigen. Maar thuis moeten we onze lijn juist doorzetten en daar krijgen we nu drie duels op rij de kans voor. En met de toestemming van de burgemeester voor wederom dagkaartregelingen voor deze duels, hoop ik dat u massaal naar het stadion komt om ons te ondersteunen. Want zoals Van Nijnatten ook zei, bij ADO neemt het publiek deel aan de wedstrijd, het anticipeert en geeft steun. En met hoe meer jullie dat doen, hoe lekkerder onze jongens zich voelen om werkelijk alles te geven wat ze in zich hebben. Zo zien we elkaar twee weken niet, zo drie keer in één week!
André Wetzel

Column 5 Mentale weerbaarheid

Samen werken en ook nog in een goede sfeer is voor een team van levensbelang. Als de resultaten goed zijn is dat vaak niet het probleem. De stemming is dan goed en de motivatie om te trainen en dus beter te worden is groot. Als het minder loopt, en er juist alle reden is om goed te trainen en dus beter te worden, is die motivatie vaak ver te zoeken. De weerbaarheid van de spelers maar ook van de staf is dan van het grootste belang.
Iedereen bij de les houden en scherp zijn op alles in de groep is dan noodzaak. Frustratie kan soms mensen verkeerd doen reageren en dat werkt dan alleen contra productief. Dat geldt voor de ploeg, de staf en ook de supporters die ons zondag met 1600 man fantastisch hebben gesteund.
We zijn al een paar maanden goed bezig en we wisten dat we het moeilijk zouden krijgen. Volhouden dus. Én mentaal weerbaar zijn, dat vraag ik van iedereen en in de eerste plaats van mijzelf.

André Wetzel

Column 6 Binnenkant paal erin!

Soms maak je je als coach zorgen om de gemoedstoestand van je spelers. Drie maal achtereen de ultieme teleurstelling aan het einde van een wedstrijd wat je drie maal alle punten kost.
Natuurlijk moet je zelf meer doelpunten maken en slimmer zijn in de eindfase van een wedstrijd. Maar rationeel verklaren helpt niet voor de gemoedstoestand van spelers. Voor die spelers was ik daarom zo blij dat we afgelopen zondag onze tweede uit-overwinning pakten. Toen we een kwartier na de rust, bij een stand van 0-1 twee keer de paal raakten (binnenkant paal eruit!) dacht ik “ het zal ons toch niet weer gebeuren”. Maar het kwam goed, we scoorden nog drie doelpunten en pakten de punten. Nu toeleven naar de thuiswedstrijd tegen Roda JC met weer kaarten in de losse verkoop. Een bomvol stadion en dan ….. aan het einde van de wedstrijd binnenkant paal erin in plaats van eruit!

André Wetzel

Column 7 Doorselecteren een pijnlijk proces

Wanneer je als club stappen wilt maken, zul je de lat voor iedereen in de organisatie steeds hoger moeten leggen. Dat geldt natuurlijk ook voor de spelersgroep. Het komt er eigenlijk op neer dat je er vanaf boven kwaliteit in stopt.
Om vervolgens de spelers die niet mee kunnen aan de onderkant weg te laten vloeien. Voor die spelers aan de onderkant van de piramide is dat natuurlijk een pijnlijk proces. Uiteindelijk bewaken wij als technische staf uiteraard het belang van de club en de spelersgroep in het algemeen. De club is alleen gebaat bij groei en vooruitgang is onlosmakelijk verbonden met topsport. Zorgvuldigheid is vereist, want het gaat om mensen. Maar de richting moet duidelijk zijn en wie niet mee komt valt in de sport af, dat zal altijd zo blijven. Mijn intentie is om altijd respectvol te handelen en mensen niet te beschadigen. Maar de lijn is duidelijk en de koers gaat in volle vaart vooruit. Want stilstand betekent achteruitgang.

André Wetzel

Column 8 Druk op Arbitrage

Druk, een bijzonder woord. Hoe voel je dat, waarom en waardoor voel je dat en veel belangrijker, hoe ga je daarmee om? En dan is ook nog eens ieder persoon anders. Spelers en trainers weten week in week uit wat het inhoudt en zij moeten steeds weer, ieder vaak via zijn eigen weg, een manier vinden om dit fenomeen te ‘handelen’, om er maar eens een Engels woord voor te gebruiken.
Voor scheidsrechters lijkt meer en meer hetzelfde te gebeuren, ook zij moeten een manier zoeken en vinden om de ‘luchtdruk’ rondom een wedstrijd omlaag te krijgen. De druk wordt steeds hoger, alsof wij als clubs hen steeds slechter maken door de druk die er op hun schouders komt te liggen. Afgelopen weekend waren we natuurlijk alles behalve gelukkig met onze Belgische scheidsrechter, maar hoe komt dat? En wederom belangrijker nog, hoe voorkomen we dat? Een antwoord is er wellicht niet één, twee, drie. Wie een oplossing heeft voor dit soort ‘hoge en lage drukgebieden’, neem vooral eens contact op met de KNVB.

André Wetzel

Column 9 Elf spelers is nog lang niet genoeg

Als u de titel van deze column leest, ligt het voor de hand dat dit een verwijzing is naar de wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen De Graafschap. Toch gaat het verhaal niet over de heroïsche strijd van mijn spelers tegen een man meer situatie die maar liefst 75 minuten duurde, maar over de noodzaak van een uitgebalanceerde selectie van minstens achttien spelers en drie volwaardige doelverdedigers.
In deze stressvolle competitie vol strijd, blessures en schorsingen is een brede selectie onontbeerlijk. Dat werd zaterdag weer eens overduidelijk. Boy Waterman liet zien waarvoor hij binnen is gehaald, net zoals de uit eigen opleiding komende Kai van Hese dit al weken doet. Een volgende wedstrijd zullen we Chris Kum, die zaterdag tegen rood aanliep toen hij een Doetinchemse aanval aan banden moest leggen, moeten missen. Heel vervelend voor de ploeg en voor hem persoonlijk, maar de vervangers staan al te trappelen. Binnen de ploeg misgunnen de heren elkaar niks, maar willen uiteraard allemaal het grote podium om te laten zien wat ze kunnen. Zo moet het gaan in de topsport, we moeten het met zijn allen doen. Dat hadden de supporters heel goed begrepen, de steun voor Boy Waterman was werkelijk hartverwarmend.

André Wetzel

Column 10 Topopleiding in Den Haag

ADO Den Haag zit in de lift en wil dat de hoogste etage waar deze lift uit kan komen in een enorme wolkenkrabber zit. Zodoende worden er verbeteringen aangebracht aan de bovenkant en de beide zijkanten, figuurlijk gesproken, maar wordt er ook keihard gewerkt aan de onderkant. Aan de basis van alles, de jeugdige Haagse talenten, oftewel. De Opleiding.
We zijn druk aan het bouwen aan niks minder dan een top-opleiding. Een instituut waar steeds meer trainers met een achtergrond in het betaald voetbal werkzaam zijn, een straks veelbesproken verschijnsel met zoveel mogelijk Haags gezicht.
De scouting zal steeds verder worden geïntensiveerd en het liefst zien we geen Haags talent meer bij een andere BVO dan de onze schitteren. Om aan het gehele ambitieuze plan leiding te geven, ben ik namens ADO Den Haag op zoek naar een nieuw Hoofd Opleiding. We gaan hiervoor advertenties plaatsen, maar wie weet wie ZuidWestNieuws leest en een geweldige sollicitatiebrief stuurt, toch? Dus toch maar even een verkapte advertentie in deze column.
Binnen nu en twee jaar willen we een stevige basis hebben neergezet, zodat we klaar zijn voor de nieuwe accommodatie van onze opleiding. We beginnen nu al met een forse impuls en ik zeg het nu alvast maar, houd ons en de Haagse jeugd die bij ADO Den Haag komt voetballen in de gaten, want we komen eraan!

André Wetzel

Column 11 Nog drie maal thuis

Nog vijf wedstrijden te gaan in deze onvoorstelbaar spannende competitie. De onderste zeven ploegen staan zo dicht bij elkaar dat nu nog niet te voorspellen is wie afdaalt naar de Jupiler League en wie de nacompetitie zal moeten spelen.
Kijken naar de concurrentie is verleidelijk, maar heeft eigenlijk weinig zin. Veel verstandiger is het om te focussen op de eigen prestaties en alles te geven om de punten binnen te halen. Thuis tegen Sparta Rotterdam kunnen we op 30 punten komen en dat zou ons weer op koers brengen voor directe handhaving.
Uw steun maakt de kans op een thuisoverwinning vele malen groter, dus…. zorg dat u erbij bent tegen Sparta Rotterdam, Feyenoord en Vitesse. Winnen is het beste devies om problemen richting de zestiende plaats te voorkomen. Als we dat drie keer doen onder uw toeziend oog, hoe moeilijk dat ook kan worden, is handhaving een feit. Laten we het samen doen!

André Wetzel